《咏晴》
朝代:元代
作者: 杨弘道
全文:
二月已破春将残,连朝风雨春犹寒。烟消日出好天色,城隅花柳犹堪观。
萋萋芳草平沙路,乘兴招君共君步。恨无樽酒助清欢,赖有溪藤书鄙句。
荒城势与河流湾,凭高望远开愁颜。天低野阔树如荠,几点翠色符离山。
寓形宇内宜自适,吾土他乡奚所择。与君同立东风中,一笑相看谁是客。
拼音:
èr yuè yǐ pò chūn jiāng cán, lián cháo fēng yǔ chūn yóu hán. yān xiāo rì chū hǎo tiān sè, chéng yú huā liǔ yóu kān guān. qī qī fāng cǎo píng shā lù, chéng xìng zhāo jūn gòng jūn bù. hèn wú zūn jiǔ zhù qīng huān, lài yǒu xī téng shū bǐ jù. huāng chéng shì yǔ hé liú wān, píng gāo wàng yuǎn kāi chóu yán. tiān dī yě kuò shù rú jì, jǐ diǎn cuì sè fú lí shān. yù xíng yǔ nèi yí zì shì, wú tǔ tā xiāng xī suǒ zé. yǔ jūn tóng lì dōng fēng zhōng, yī xiào xiāng kàn shuí shì kè.
标签: