朝代:清代
作者: 张问陶
全文:
情话忽在喉,欲言人万里。何以达余亲,惟凭书一纸。
低头拈秃笔,絮语不启齿。喜怒呈心颜,讯述杂彼此。
如挥七弦琴,其音俱在指。声飞入蓬荜,俨若吾归矣。
开缄恍面谈,琐屑过文史。小弟听或騃,老婢闻而喜。
言之不见人,聆者先以视。遂使孤客叹,洒然盈众耳。
伊谁创此术,缩地差足拟。用以画羁愁,万金真可抵。
古人重骨肉,后人重朝市。但愿名利生,不畏别离死。
我生岂大愚,胡为亦若是。风雪满都城,惊寒常夜起。
妻孥谁在眼,独咳昏灯里。偶闻征雁鸣,急欲觅双鲤。
披裘拂长笺,指僵书愈驶。结念绕庭闱,馀情忆桑梓。
嗟予对床人,庶免呼庚癸。心长目苦眩,语乱复且俚。
邻鸡忽唱晨,刺刺犹未已。瘦僮俨蹲鸱,咍台睡正美。
拼音:
qíng huà hū zài hóu, yù yán rén wàn lǐ. hé yǐ dá yú qīn, wéi píng shū yī zhǐ. dī tóu niān tū bǐ, xù yǔ bù qǐ chǐ. xǐ nù chéng xīn yán, xùn shù zá bǐ cǐ. rú huī qī xián qín, qí yīn jù zài zhǐ. shēng fēi rù péng bì, yǎn ruò wú guī yǐ. kāi jiān huǎng miàn tán, suǒ xiè guò wén shǐ. xiǎo dì tīng huò ái, lǎo bì wén ér xǐ. yán zhī bú jiàn rén, líng zhě xiān yǐ shì. suì shǐ gū kè tàn, sǎ rán yíng zhòng ěr. yī shuí chuàng cǐ shù, suō dì chà zú nǐ. yòng yǐ huà jī chóu, wàn jīn zhēn kě dǐ. gǔ rén zhòng gǔ ròu, hòu rén zhòng cháo shì. dàn yuàn míng lì shēng, bù wèi bié lí sǐ. wǒ shēng qǐ dà yú, hú wéi yì ruò shì. fēng xuě mǎn dū chéng, jīng hán cháng yè qǐ. qī nú shuí zài yǎn, dú hāi hūn dēng lǐ. ǒu wén zhēng yàn míng, jí yù mì shuāng lǐ. pī qiú fú zhǎng jiān, zhǐ jiāng shū yù shǐ. jié niàn rào tíng wéi, yú qíng yì sāng zǐ. jiē yǔ duì chuáng rén, shù miǎn hū gēng guǐ. xīn zhǎng mù kǔ xuàn, yǔ luàn fù qiě lǐ. lín jī hū chàng chén, cì cì yóu wèi yǐ. shòu tóng yǎn dūn chī, hāi tái shuì zhèng měi.
标签: