《湛露》
朝代:明代
作者: 郭之奇
全文:
湛露终须为我浓,轻云漫作此山容。闭门扫轨无他事,散发行吟但一峰。
悬榻门能来孺子,同舟或许望林宗。眼中归燕连翩去,愧尔寒蝉尽日逢。
拼音:
zhàn lù zhōng xū wèi wǒ nóng, qīng yún màn zuò cǐ shān róng. bì mén sǎo guǐ wú tā shì, sàn fà xíng yín dàn yī fēng. xuán tà mén néng lái rú zǐ, tóng zhōu huò xǔ wàng lín zōng. yǎn zhōng guī yàn lián piān qù, kuì ěr hán chán jǐn rì féng.
标签: