《题晚香堂二首 其一》
朝代:明代
作者: 李昌祺
全文:
弱志弗苟尚,遂与世好殊。性本爱闲逸,种菊绕蓬庐。
时当雪霜厉,群卉悴无馀。斯花独敷荣,为我莫景娱。
掇英泛美酒,燕坐当前除。菊可制颓龄,酒能解饥劬。
陶然有真乐,此外奚所需。俯仰天地间,百年复何如。
寄语达生者,浮名岂能拘。
拼音:
ruò zhì fú gǒu shàng, suì yǔ shì hǎo shū. xìng běn ài xián yì, zhǒng jú rào péng lú. shí dāng xuě shuāng lì, qún huì cuì wú yú. sī huā dú fū róng, wèi wǒ mò jǐng yú. duō yīng fàn měi jiǔ, yàn zuò dāng qián chú. jú kě zhì tuí líng, jiǔ néng jiě jī qú. táo rán yǒu zhēn lè, cǐ wài xī suǒ xū. fǔ yǎng tiān dì jiān, bǎi nián fù hé rú. jì yǔ dá shēng zhě, fú míng qǐ néng jū.
标签: