《独漉篇》
朝代:明代
作者: 张宁
全文:
独漉独漉,水清泥浊。清犹可濯,浊则云涸。鸿雁随阳,可居可翔。
不辑于行,而竞稻粱。朱弦清琴,轸玉徽金。逖矣同心,空此好音。
龙剑之合,精光辉熙。试而无施,不如睽离。寥寥旷野,以腊以春。
有来斯亲,孰知其人。
拼音:
dú lù dú lù, shuǐ qīng ní zhuó. qīng yóu kě zhuó, zhuó zé yún hé. hóng yàn suí yáng, kě jū kě xiáng. bù jí yú xíng, ér jìng dào liáng. zhū xián qīng qín, zhěn yù huī jīn. tì yǐ tóng xīn, kōng cǐ hǎo yīn. lóng jiàn zhī hé, jīng guāng huī xī. shì ér wú shī, bù rú kuí lí. liáo liáo kuàng yě, yǐ là yǐ chūn. yǒu lái sī qīn, shú zhī qí rén.
标签:
上下篇